راستی تپانچه ات کجاست؟

گونه هایمان گداخت

از تپانچۀ ستم

آفتابمان به خون نشست

در شبِ عدم

این درِ همیشه بسته کی گشوده می شود

با کلید شعر و پنجۀ شعار؟

راستی تپانچه ات کجاست؟

میرزا رضای شه شکار!

رضا طهماسبی